Erken dönemlerde, hastanın ağrıya dayanabildiği, hafif ve ilerleyici bulguların olmadığı durumlarda yatak istirahati ve egzersizler başta olmak üzere, analjezik ve non-stereoidal antiinflamatuvar ilaçlarla hastalar oldukça iyi bir dönem geçirebilirler. Fizik tedavide bu süreçte önemlidir. Hastaların yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyen, günlük yaşamlarını kısıtlayan ağrı ve nörojenik kladikasyonun olması cerrahi tedavi için bir endikasyondur. Cerrahi girişimin amacı hastayı daha uzun süre yürüyebilecek duruma getirmek ve yaşam kalitesini yükseltmeye yönelikdir. Bunun için omurilik kanalı ve çıkan sinirler rahatlatılmalıdır. Kanalı genişletmek için mikroskopik cerrahi yöntemlerde kullanılabilir. Omurgaya destek olmak üzere enstrümantasyon yapılabilir. Özellikle omurganın bedeni taşıyamadığı, omurgada kayma, deformite-eğrilik olduğu durumlarda bu çok etkin bir tedavidir.